هماهنگی برنامه ریزی تولید در ریزشبکه های صنعتی با در نظر گرفتن شارژ خودروهای الکتریکی

با توجه به این که ریزشبکه ها (mgs) راه حل مناسبی جهت کاهش مصرف سوخت های فسیلی و نیز کاهش آلودگی محیط زیست می باشند، برنامه ریزی تولید آنها در سال های اخیر اهمیت زیادی یافته است. یکی از انواع ریزشبکه ها، ریزشبکه های صنعتی (imgs) هستند که شامل کارخانجاتی با منابع انرژی توزیع شده (ders)، بارهای الکتریکی و سیستم های ترکیبی برق و گرما (chp) می باشند. ریزشبکه های صنعتی علاوه بر منابع انرژی تجدیدپذیر مانند فتوولتائیک (pv) و باد، دارای خودروهای الکتریکی قابل شارژ (pevs) نیز هستند. در این پایان نامه، یک روش جهت برنامه ریزی تولید ریزشبکه های صنعتی با در نظر گرفتن شارژ pevها پیشنهاد شده است. روش پیشنهادی با داشتن سه تابع هدف حداقل سازی هزینه بهره برداری، حداقل سازی تلفات انرژی و افزایش حاشیه پایداری ولتاژ (vsm)، برنامه ریزی چندهدفه ای را برای ریزشبکه های صنعتی ارائه می دهد. این روش، یک پخش بار دینامیکی (dopf) در طی یک دوره 24 ساعته است که محدودیت های امنیتی، محدودیت های کارخانجات، محدودیت های دینامیکی pevها و محدودیت های سیستم ذخیره سازی انرژی همراه با pv را در نظر می گیرد. همچنین دو خاصیت تزریق توان از باتری به شبکه (b2g) و از وسیله نقلیه به شبکه (v2g) نیز در این روش در نظر گرفته شده است. روش پیشنهادی بر روی یک ریزشبکه صنعتی نمونه با 16 شین متشکل از 12 کارخانه و چهار نوع pev که بر روی برخی از آنها سیستم های تولید pv به همراه ذخیره ساز انرژی نصب شده است، آزمایش شده است. نتایج حاصل از آن با جزئیات کامل مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند که این نتایج، کارآیی روش پیشنهادی را تائید می کنند.